A (A): I Kırgız abecesindeki ilk harfin adı.
A (A): II al denilen kişi ya da gösterme zamirinin kısaltılmış biçimi. A boldu, bu oldu = O oldu, bu oldu. □Tolkun kıyal keede cokko urunup/ A da keter sızıp toonun celindey. = Dalgalı hayal bazen yokluğa çarpar/ O da gider geçer dağ yeli gibi (Nurkamal). Ay baltaçan calgız köz/ A da kirdi kamınıp = Ay baltalı yalnız göz/ O da girdi hazırlanıp («Manas»). A künü katın Ayçürök Alp uykunu saldı emi = O gün kadın Ayçürök ‘Alp uykusuna’ daldı («Semetey»).